ജനിച്ചവന് മരണമുണ്ടത്-
തടുക്കാവാവില്ലാര്‍ക്കും,
ദൈവത്തെ തോല്പിക്കാനി -
ശാസ്ത്രം അത്രമേല്‍ വളര്‍ന്നുവോ?
പന്ധിതനും പാമരനും മരിക്കുന്നു,
കോടാനു കോടി സംബത്ത്തുക്കല്‍ക്കധിപനും,
രേക്ഷപ്പെടാന്‍ ആവില്ലാര്‍ക്കുമി-
മരണത്തില്‍ നിന്നൊരിക്കലും.
സ്രഷ്ടാവിനെ മറക്കുന്നു മനുജന്‍,
സൃഷ്ടിയെന്നറിയാതെ അഹമ്ഗരിക്കുന്നു
സ്രഷ്ടാവ ഒരുത്തനന്ത്യം കുരിക്കുന്നേരം,
മരണം തേടിയെത്തും ആശന്കിതം.
അന്തരമിള്ളി മരണത്ത്തിനോരിടത്ത്തും,
പ്രഭു-പ്രജകല്‍ക്കിടയിലും സമത്വമോടെ,
മരണം രുചിക്കനെത്തും എകാധി പഥി ക്കടുത്തും,
തടുക്കനവില്ലൊരു ഫെഡറല്‍ നേതാവിനും.
ഉല്പത്തി തേടി ഉറക്കമോഴിക്കുനോര്‍ക്ക-
അമരനാകാനകുമോ നിത്യം?
അല്പം പിഴചാലന്ത്യം -
മരണത്തിന്‍ രൂപതിലവര്‍ക്കെത്ത്തും സത്യം.
ആവില്ലൊരു സൃഷ്ടിക്കും തടുക്കാനി-
മരണമെന്ന നിത്യ സത്യത്തെ.
പകലിനു രാത്രിയെന്ന പോല്‍,
ജനനം മരണത്ത്തിലോടുങ്ങും കട്ടായം.
മരണം കാതോര്‍ത്ത്തിരികുമി -
മനുജന്നു അഹം ഗരിക്കനവില്ല ഭൂമിയില്‍.
നന്മ ചെയ്തിടുവാന്‍, നല്ല വാക്കൊതിടുവാന്‍,
പ്രേരകമായിടുമി മരണ ചിന്ത നമുക്കെന്നും.........................
No comments:
Post a Comment